انبار ستایش

تعریف انبار:

انبار به محل یا فضایی گفته می شود که بر اساس یک سیستم طبقه بندی صحیح، مواد اولیه، کالای نیم ساخته، محصول ساخته شده، با فرآیند های مختلف صنعتی بازرگانی در آن نگهداری می شود.

انبارداری:

عبارت است از دریافت جنس یا کالا از خارج و نگهداری آنها با توجه به قوانین انبارداری که باعث سهولت در تحویل دادن ( حواله ) و تحویل گرفتن (رسید) با کمترین وقت و نیروی مورد نیاز باشد و رسانیدن اجناس و کالاهای مورد نیاز قسمت ها یا خریداران به آنها در حداقل وقت ممکن براساس مدارک و ضوابط قانونی.

تعریف انباردار:

کلیه موجودی های مواد باید تحت اختیار و ابواب جمعی یک انباردار مسؤل باشد. این شخص باید تجربه کافی در روش های انبارداری داشته، لیاقت و کفایت اداره عملیات انبار را دارا باشد، در امانت و درستی او تردیدی نباشد و بتواند افراد تحت سرپرستی خود را به خوبی اداره کند.

کار انبارداری یک شغل مهم و پرمسؤلیتی است. اجناس و موجودی های انبار باید تحت اختیار یک انباردار مسؤل باشد. اگر چه اجناس یکی از مهمترین عوامل هزینه است که به طور متوسط 55 درصدهای تمام شده کالای ساخته شده را تشکیل می دهد. به همین جهت است که مؤسسات صنعتی تا حدودی مجهز برای تدارک و خرید و انبار کردن مواد خواهد بود.

مواردی که یک انباردار باید به آن توجه داشته باشد:

ارتباط با مشتریان بیرونی

تماس با دیگران

مذاکرات رودررو

کار با گروه یا تیم

کمک انباردار:

کسی است که علاوه بر مهارت کار انبار می تواند از عهده کنترل کالاهای ورودی به انبار، جابجایی و چیدن آنها، انبار گردانی، دادن اطلاعات به واحد سفارشات و تحویل کالاهای امانی و رعایت اصول و مقررات انبارداری برآید.

شرایط محیط کار

دشوارترین جنبه انجام وظایف در این شغل ثبت دقیق و صحیح اطلاعات انبار، کالاها و مشخصات کالا و اجناس خریداری شده که سهل انگاری در انجام آن منجر به وارد شدن خسارت و ضرر و زیان مالی به کسب و کار می باشد.

مواردی که یک انباردار باید بداند:

دانش خدمات مشتریان و پرسنل, دانش ریاضیات, زبان فارسی ,نظارت و مدیریت امنیت,سلامت عمومی,

مهارت سخن ورزی, گوش دادن فعالانه, جهت دهی به خدمات ,درک اجتماعی, هماهنگی, کار با کامپیوتر ,طبقه بندی و کدینگ کالا

شناسایی و ارزیابی مناسب اقلام موجودی کالا، از اهمیتی خاص برخوردار است زیرا موجودی کالا می تواند اثر چشمگیر هم بر ترازنامه و هم بر صورت سود و زیان داشته باشد.سیستم های حسابداری و موجودی کالا :در حسابداری، موجودی کالا برای تعیین بهای تمام شده کالای فروش رفته از سیستم های زیر استفاده می کنیم.1.سیستم ادواری موجودی کالا

همان طوری که از نام سیستم ادواری موجودی کالا بر می آید در صورت استفاده از این سیستم مبلغ کالای در دست ، فقط در پایان هر دوره تعیین می شود میزان کالای موجود در پایان دوره حسابداری از طریق شمارش فیزیکی کالا تعیین می شود در این سیستم شمارش موجودی کالای پایان دوره الزامی بوده و بهای تمام شده کالای فروش رفته بستگی به موجودی کالای پایان دوره دارد و بیشتر در شرکت های مناسب است که تنوع اقلام زیاد و بهای تمام شده کم باشد مثل فروشگاه ظروف .

2.کالا سیستم دایمی موجودی

اگر در صورت استفاده از این سیستم سابقه ای مستمر و لحظه به لحظه از تغییرات در موجودی کالا بدست می آید چه در سیستم دایمی نیازی به شمارش موجودی کالای پایان دوره نیست، با این وجود به منظور تایید مانده موجودی کالا باید حداقل یک مرتبه در سال شمارش شوند. در این سیستم، کلیه مبادلات مربوط به خرید و فروش در حساب موجودی ها ثبت می شود .

ارزیابی موجودی

شناسای ویژه (specific identification method )

کاربرد این روش مستلزم پیگیری جریان فیزیکی و بهای تمام شده هر قلم از موجودی ها از زمان تحصیل تا موقع فروش است این روش در مواردی مناسب است که بتوان هر قلم از موجودی را بطور جداگانه مشخص کرد و بهای تمام شده مربوط را به آن تخصیص داد.

بهای تمام شده میانگین

روش قیمت میانگین برای مفهوم مبتنی است که بهای تمام شده موجودی ها در پایان دوره و بهای تمام شده کالای فروش رفته طی دوره باید تا حد زیادی معرف ، مخارج واقع شده طی دوره باشد

روش اولین صادره از اولین وارده First-in First- out) fifo)

در این روش فرض می شود قدیمی ترین کالای موجود، قبل از سایر کالاها صادر یا به فروش می رسد. این فرض درباره جریان هزینه ها معمولاً با واقعیت مطابقت می کند .

در دوره های که بهای تحصیل کالا روند صعودی دارد، فایفو در مقایسه با میانگین بهای تمام شده کالای فروش رفته کمتر موجودی کالای پایان دوره بیشتری نشان می دهد .

روش اولین صادره از آخرین وارده last-in first-out) lifo)

در این روش فرض بر این است که جدیدترین کالاهای خریداری شده قبل از سایر کالاها به فروش یا مصرف می رسد. بنابراین جریان خروج هزینه در این روش عکس جریان ورود هزینه است. از این رو مخارج رابطه نزدیکی بادرآمدهای جاری دارند و اعمال این روش باعث تطابق مناسب هزینه ها با درآمد می شود.

در مواردی که قیمت ها روند صعودی دارد ، بکارگیری روش مزبور باعث بهبود جریان وجوه نقد (از طریق کاهش در هزینه مالیات )می شود.

روش موجودی پایه یا نایفو next-in first-out) nifo)

این روش مشابه روش لایفو است. در این روش فرض می شود که همواره موجودی ثابتی وجود دارد که در واقع به منزله ارائی ثابت واحد تجاری است. مبالغ مازاد بر موجودی پایه به عنوان موجودی موقتی تلقی و به ارزش جایگزینی قیمت گذاری می شود

شغل انبارداری چیست و مناسب چه افرادی است؟